Το ταξίδι της καραμέλας

Οι καραμέλες μπορούν και ταξιδεύουν .Πολύ μακριά.Πέρα από την πατρίδα μας.Σε άλλες πατρίδες όμορφες και ευλογημένες από τους υπέροχους κήπους του Θεού.Ζητήσαμε καραμέλλες για την Ουγκάντα και γεμίσαμε καραμέλες από πολλούς,και σας ευχαριστούμε πολύ.Καραμμέλες μικρές και μεγάλες, πολύχρωμες και γλυκές σαν τις καρδιές των ανθρώπων που μας τις χάρισαν για να τις μεταφέρουμε στην Ουγκάντα.Δεν θυμάμαι ποιος το έλεγε ,μα θαρρώ πως είχε δίκιο."Υπάρχουν δυο κατηγορίες ανθρώπων ,όσοι έχουν λεφτά και όσοι είναι πλούσιοι!!"Από αυτούς τους "πλούσιους" πήραμε τις καραμέλες.

Μα την προηγούμενη εβδομάδα κάτι μας συγκλόνισε την καρδιά.Είμασταν προσκεκλημένοι  στο 5ο Δημοτικό σχολείο του Δήμου Αγίου Δημητρίου,για να μιλήσουμε για την ιεραποστολή στην Ουγκάντα.Δεν είχα ξαναμπεί σε γραφείο Δασκάλων.Μας καλοδέχτηκαν με χαμόγελα ειλικρινή  και ζεστές χειραψίες.Στους διαδρόμους κάποια παιδάκια μας χαιρετούσαν..Γειά σου κύριε Ιεραπόστολε....Η πρεσβυτέρα Ευγενία Αρώνη είχε προετοιμάσει την εκδήλωση.Και ένας καλός δάσκαλος ο Κωστής Δημητρακόπουλος της δωσε σάρκα και οστά.

Στην αίθουσα των ομιλιών πρώτα οι μικρές τάξεις του Δημοτικού και ύστερα τα υποψιασμένα των μεγαλυτέρων τάξεων.Τους μιλήσαμε για την Αφρική και την Ουγκάντα,για τις καραμέλες και την ελονοσία.Για τα ξυπόλυτα παιδιά και τα χαμόγελα της Αφρικής,για την οδύνη και την ελπίδα.Για τις προσπάθειες της Ιεραποστολής.

Σαν τελειώσαμε ο κ.Δημητρακόπουλος ,μας πήγε στο διάδρομο και μας είπε αυτά είναι για τα παιδιά....Το σχολείο είχε φροντίσει και ζήτησε καραμμέλες από τα παιδιά για εκείνα τα παιδιά της Αφρικής!!Οι σακκούλες ήταν βαριές,μας βοήθησαν τα παιδιά.Κουβαλούσαμε καραμέλες και παιδικές ευχές.Σοβαρά πράγματα δηλαδή.

Ευχαριστούμε όλους ... Δασκάλους ,παιδιά και γονείς.Και κυρίως τον κ.Κώστα Δημητρακόπουλο και την κ.Ευγενία Αρώνη από καρδιάς...

Όταν βάλαμε τις καραμέλες στο αυτοκίνητο, ένα παιδί με ένα χαμόγελο μου είπε  με απλότητα ,για τα Αφρικανόπουλα που δεν ξέρει ,και ίσως και να μην γνωρίσει ποτέ:

"χαιρετισμούς στα παιδιά"Έτσι απλά.... σαν να γνωρίζονται από πάντα.

π.Εφραίμ Παναούσης.